Afgelopen week was ik als supporter bij de Alp d’Huzes. Afgelopen jaar verloren we een goede vriend en met dit avontuur vervullen we de wens die zijn vriendin uitsprak na zijn afscheidsdienst.
Supertrots op mijn vriend die twee keer dat zware parcours heeft beklommen. Zijn voorbereidingstijd was te klein door eigen ziek zijn in begin van het jaar. Maar hij deed het op zijn manier, zijn tempo in zijn eigen tijd. #doenwatWELkan was bij het opstaan nog t uitgangspunt. Als je iets graag wil kun je zoveel meer dan je denkt..Waauw, wat ben ik trots op hem.
Indrukwekkend, emotioneel, mooi, vermoeiend & waardevol.
Iedereen heeft een eigen verhaal, een eigen waarneming van zaken en beleving.
Het was door allerlei oorzaken een zeer pittig weekje. Nu op weg naar huis zie ik onderstaand plaatje….
Die boodschap neem ik mee samen met de 1e zin van de begrafenis van onze vriend Pieter…”het is nog maar 8 maanden geleden dat Pieter naar de huisarts ging…”
Tijd is het enige wat je niet méér krijgt, dus vul ik na deze ervaring mijn levens motto #doenwatWELkan aan met #maarbedenkweldatnietallesmoet
